24 Ekim 2016 Pazartesi

EFT ile Erteleme Alışkanlığının Üstesinden Gelin/7

EFT ile Erteleme Alışkanlığının Üstesinden Gelin/7

Ertelemenin kişisel sebepleri konusunda doğru saptama yaptığımızda başarılı bir sonuca ulaşma ihtimalimiz artıyor. Genel olarak 3 sebep sayabiliriz, başka sebepler de vardır elbette ama diğer sebepler sayacağım bu üç sebepten kaynaklanmaktadır. Bu üç sebep; başarı ya da başarısızlık korkusu, mükemmeliyetçilik, iş yükü altında ezilme veya tükenmişlik sendromu olarak karşımıza çıkmakta. Önceki metinlerde sebepsiz/sebebini bilemediğimiz veya ilk iki sebeple yapılan ertelemelerle ilgili EFt telkinleri vermiştim.

Bu seferki telkin metnimiz 3. sebep yani çok fazla iş yükü sebebiyle çalışmaya başlayamayan, işleri önem sırasına koyamayan ve bu sebeple çalışmayı erteleyerek işleri arapsaçına döndüren, kartopu haline getirip altında ezilen tükenmişlik sendromu mağdurlarına gelsin :)) İstek şarkısı gibi oldu ama bilhassa biz akademisyenlerin sorunlarından en önemlisi.

Bu metinle birlikte erteleme faslını kapatıyorum zira aynı konuda bu kadar çalışma yeterli olacaktır. Önceki metinlerin bir kısmında(1, 3, 4, 5 nolu EFT metinleri) erteleme ile ilgili kısmen de olsa bir belirsizlik vardı. Neden ertelediğimizi bilemeden, aslında ertelemek istemeden, ertelemeyle tembelliği birbiriyle karıştıran kendimizi suçlayan duygulardan kurtulmaya çalıştık. Çalışmak istiyor fakat bir türlü başlayamıyorduk, bizi neyin alıkoyduğunu bilmiyorduk.
2 nolu EFT metni başarı ve başarısızlık korkusu ve mükemmeliyetçi düşünceden kaynaklanan erteleme ile ilgiliydi.
6 nolu EFT metni ertelemenin tüm sebeplerini bir arada toplayan, tükenmişlik hissi, başarısızlık korkusu ve mükemmeliyetçilik sebebiyle ertelemeye yönelik bir metin idi.
Tembellikle birlikte erteleme için yazdığım metinde yapılması gereken işler listesindeki çalışmalara bir türlü başlayamama ve bunun oluşturduğu gerginlik, organize olamama sorunları temel sebep idi.

Birbiriyle ilgisiz konularda yapılması gereken işler sebebiyle organize olamama, tek bir işe odaklanamama, bilhassa işyerinde geçirilen verimsiz saatler, aciliyet/önem sırası etkili saptanamayan alelade çalışma planları sebebiyle israf edilen yıllar.
Bir yandan çalışıp, yüksek lisans/doktora yapanlar için de bu yazdıklarım geçerli. Bu can sıkıcı durum size tanıdık geldiyse tıplayalım o zaman :))

Set up:

Her ne kadar yapmam gereken tonlarca iş sebebiyle tükenmiş hissediyorsam da kendimi tamamen ve derinden kabul ediyor ve affediyorum.
Her ne kadar yapmam gereken tonlarca iş sebebiyle tükenmiş hissediyorsam ve işlerimi de düzenleyip en önemli olandan başlayamıyorsam da kendimi tamamen ve derinden seviyor, kabul ediyor ve affediyorum.
Her ne kadar yapmam gereken tonlarca işi erteliyorsam çünkü ben nereden başlayacağımı bilemiyorsam ve yapmam gereken tüm bu işlerin altında ezilmiş hissediyorsam da kendimi tamamen ve derinden seviyor, kabul ediyor ve affediyorum.
Her ne kadar tamamen tükenmiş hissetmeme rağmen nereden başlayacağımı bilemesem ve bu yüzden işlerimi ertelesem de kendimi tamamen ve derinden seviyor, güveniyor ve kabul ediyorum.

1. Kendimi tükenmiş hissediyorum, tüm bu işlerin hepsini nasıl bitireceğim ?
2. Yığınla iş beni bekliyor.
3. Bir sürü iş var fakat yeterince vaktim yok.
4. Ben hiçbir şey yapmadan oturuyorum çünkü kendimi tıkanmış, donup kalmış gibi hissediyorum.

5. Erteliyorum çünkü yapmam gereken yığınla iş var.
6. Erteliyorum çünkü kendimi bu işlerin altında ezilmiş ve tükenmiş hissediyorum.
7. Yığınla iş beni bekliyor fakat ben nereden başlayacağımı bilemiyorum.
8. Kendimi tükenmiş hissediyorum, tüm bu işlerin hepsini nasıl bitireceğim ?
9. Yapılması gereken işler listemde bir sürü şey var.
10. Hangisinden başlayacağıma karar veremiyorum.
11. Erteliyorum çünkü ne yapmam gerektiğine karar veremedim.
12. Yapılacak işler listem beni endişelendiriyor.
13. Hangisinden başlayacağıma karar veremiyorum.

14. Hiçbir şey yapamıyorum çünkü çok tükenmiş hissediyorum.
15. Buna rağmen kendimi seviyor ve kabul ediyorum.
16. Bu tükenmişlik hissinden kurtuluyorum.
17. Tüm olumsuz düşünce ve karmaşadan kurtuluyorum.
18. Bu tükenmişlik sendromundan kurtuluyorum. Kendimi yapmam gerekenlerle ilgili daha net hissediyorum, zihnim berraklaşıyor.

19. Daha sakin düşünüyorum.
20. Bitmesi gereken işle ilgili ilk adımı ve sonraki adımları atıyorum.
21. Şu anda yalnızca bir iş yapabilirim.
22. Sonra sırayla diğer işleri ve sonuçta tüm işleri bitiririm.
23. İşlerimi teker teker yapıyorum.
24. Önümde bulunan tek şeye odaklanıyorum.

25. Ben işimi güzelce bitiriyorum ve bundan çok keyif alıyorum.
26. Zihnimi temizliyorum ve işlerimi önem sırasına göre bitiriyorum.
27. En önemli işten başlıyorum ve şu anda sadece en önemli işime odaklanıp çalışıyorum.
28. Huzur içinde çalışmak çok keyifli.
29. İşimi bitirmek harika bir duygu.
Aklımla, kalbimle, zihnimle ve ruhumla...

Elinizi kalbinizin üzerine koyup sakince tekrar edin:
Ben bu işi hallettiğim için şükrediyorum.
Harekete geçtiğim için şükrediyorum.
Kendimden emin hissettiğim için kendimi takdir ediyorum.
Hedeflerime ulaştığım için şükrediyorum.
Başarıyla kucaklaştığım için şükrediyorum.

Diyafram nefesi ve bir bardak su içelim..



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder